Hoe kan zorg warm en kwaliteitsvol zijn?

Ik wens de verzorgers en dokters een empatisch vermogen en oprechte interesse in de ouderen. Ze kunnen het verschil maken door niet routinematig hun job uit te voeren maar door met begeestering en positivisme het levenseinde dragelijk te maken.

een oudere is geen klein kind.

Bespreekbaarder maken van euthanasie voor wie dat wil ,zorg voor wie daar weigerachtige tegen over staat ,maar vooral zelf beslissen tot hoever je met je leven wil

Ik droom ervan dat ouderen zelf lang betrokken worden in de samenleving en deel uitmaken van het lokaal gebeuren. Dat er samen geleefd en gezorgd wordt. Dat er meer op maat kan geleefd worden en gezorgd worden. Meer groen en leven in de buurt van ouderen.

Het beslissingsrecht overlaten aan ouderen zelf. Zeker als die het al vroeger beslist hebben. Praat met ouderen niet over ouderen.

De bijdrage die ouderen aan de samenleving geven, wordt onderschat.

Méér respect/vriendelijkheid voor ouderen in onze samenleving.

Een betere communicatie tussen zorgkundige en de verpleegster of directie. Elke zorgkundige (verpleegsters zijn er niet zoveel doorgaans) zou bv verantwoordelijk kunnen zijn voor een 8 of 10 tal bewoners en geeft door aan de verpleegster of directie als er problemen zijn. Ik wil meer betrokkenheid, meer gekwalificeerd personeel, meer inspraak ook van de bewoners zelf voor zover die het nog kunnen, van de familie als die er is. Kleinere eenheden die een meer huiselijk karakter hebben en meer rust bieden.

In de mate van het mogelijke het opstaan, het eten, hoe je de tijd doorbrengt overlaten aan de persoon zolang die nog in de realiteit van elke dag leeft.

Individuele zorg is duur. Zorg in grote groep (zoals een bejaardentehuis) is vaak onaangenaam en onpersoonlijk. Kleine groepjes / clusters binnen stads- en dorpcentra met een goede samenwerking met scholen en sociale organisaties lijken me een mooie gouden middenweg. Eenzaamheid en onpersoonlijke zorg ontvangen lijken me grote problemen van deze tijd.