Hoe kan zorg warm en kwaliteitsvol zijn?

Respectvoller omgaan met ouderen. Meer tijd voor ouderen. Meer gekwalificeerd personeel in de WZC's. Geen betutteling maar beste zorg verlenen. Onderschat de waarde van de vrijwilliger niet in de contacten.

Persoonlijk, gepersonaliseerd, vriendelijk zijn, toch even luisteren, steeds dezelfde gezichten, niet: geen tijd hebben, zeggen dat ze geen tijd hebben, doen alsof ze je niet horen, er moet genoeg personeel zijn. Nu is er gewoon een tekort.

Respect en vrijheid.

Laat ouderen zo lang als mogelijk in hun eigen vertrouwde omgeving, met de nodige omkadering indien noodzakelijk. 'Dump' ze niet te snel in de 'vergeetput' van de samenleving.

Zelfstandigheid behouden. Muziek die aangenaam is in de gemeenschappelijke ruimtes. Ik hou niet van op de purperen heide. Meer personeel om zorg te geven en misschien minder ergotherapeuten. Personeel die me mijn waardigheid laat behouden. Niet te snel een pamper aan. Euthanasie bespreekbaar maken. Ik hou niet van het woord oud. Waarom geen seniorenraad?

Kleine wooneenheden waar men zich nuttig kan maken met de vaardigheden waarover men beschikt, wat dat ook mag zijn.

Aanvaarding van de eigen keuze van de oudere.

Individueel: een goede zorgplanning; wat wil ik nog? Medisch: voldoende aandacht voor de wensen van de oudere; geen therapeutische hardnekkigheid. Financiering van de gezondheidszorg: meer budget naar de zorgsector, minder budget voor farmacie, klinische biologie, medische beeldvorming, honoraria dokters, ... Er is een maatschappelijk debat nodig.

Stop de betutteling. Ouderen zijn niet allemaal dement.

Meer inbreng hoe verzorging. Welke dagindeling kan en wil ik nog. Familie meer inlichten ivm verzorging, medicatie, hoe en waarom behandelingen.

Aanpassing van de muziekkeuze in de meeste RVT’s. Ik ben generatie Stones en Beatles en niet De lichtjes van de Schelde of andere hoempapamuziek. We still Rock!

Dat we in de toekomst nog van de nodige zorg kunnen genieten die we dan nodig hebben. Met de juiste mensen die er toe opgeleid zijn.

Zo lang mogelijk zelfstandig wonen, geen druk ervaren om anderen te moeten helpen, maar mogen helpen, ook op maat, want nu krijg je de druk van bovenaf dat je verplicht bent om voor lotgenoten te zorgen, want ooit heb je ook die hulp nodig. Ik droom van een heel flexibele zorg, in mindere tijden meer zorg, in betere tijden terug minder zorg. En als ik het niet meer weet... mensen rondom mij die het goed menen en die overnemen, maar met respect voor wie ik was en ben. En misschien zitten er daar periodes in van opname, maar ook nog met veel beweging, op reis gaan, op restaurant gaan, zoekend naar zingeving van het resterend leven.

Andere invalshoeken, oplossingen ipv de conservatieve gedachtengang.

Persoonlijke aanpak. Inbreng van de oudere in zijn zorg. In de woonzorgcentra: gevarieerde maaltijden, aantrekkelijk geserveerd, gezellige tafels. Aangepast aan deze tijd. Niet steeds alle soorten van gehakt vlees en puree. De maaltijden zijn voor de ouderen de belangrijkste momenten van de dag. Daginvulling aangepast aan deze tijd. Meer vrijheid. bv in de zomer ook 's avonds nog eens buiten op het terras kunnen zitten. Internet en multimedia.

Dat een echtpaar tot op het einde kan samen wonen.

Een woonzorgcentrum is geen wachtkamer voor de dood

Niet eenzaam en meer kleine gemeenschappen. Niet in een bejaardetehuis, daar heb ik meer dan genoeg van gezien. Wel ergens waar ook jonge mensen en kinderen en huisdieren aanwezig zijn en waar ik in de tuin kan helpen. Ook lichte huistaken uitvoeren en helpen koken. Ik wil nog nuttig zijn en niet op mijn dood wachten. Ook nog naar culturele concerten gaan, maar wel betaalbaar en niet winstgevend voor aandeelhouders. Aangepast aan mijn inkomen.

Ouderen zijn mensen met eigen rechten en plichten en mogen zeker niet behandeld worden als kleuters die geen mening meer hebben.

Weg met de betutteling. Laat ouderen nog een stem hebben want ze weten best wat ze willen.

Stop de verkleutering van ouderen door het zorgpersoneel.

De bijdrage die ouderen aan de samenleving geven, wordt onderschat.

Meer inspraak, dat niet alles bepaald wordt door de zorgverleners.